Οι κρητικοί γάμοι

… Καθισμένος μεγαλόπρεπα στο θρόνο του, ο Δούκας δέχεται τα προσκυνήματα των αρχόντων, κι ο αυλάρχης προσφωνεί όλους εκείνους που περιμένουν στον προθάλαμο. Κι όπως τα πετεινάρια λαλούνε το ‘να μετά από τ’ άλλο, έτσι και δυο υποτελετάρχες επαναλαμβάνουν κατά σειρά την προσφώνηση των ονομάτων… Αγανακτισμένοι οι αγροτικοί πληθυσμοί του ρηγάτου από τους φόρους, τις αγγαρίες, τις στρατολογήσεις, τους προσηλυτισμούς και τις αυθαιρεσίες της βενετσιάνικης Δεσποτείας, καταφέρνουν επιτέλους να ενωθούν και, με επικεφαλής το ριζάρχη Γεώργιο Καντανολέο, να περιορίσουν τους επικυρίαρχους στις τέσσερις καστροπολιτείες του νησιού – Μεγαλόκαστρο, Χανιά, Ρέθυμνο και Σητεία… Η Σοφία, κόρη του μεγαλοφεουδάρχη Ντα Μολίν, και ο Πέτρος, γιος του αρχηγού των επαναστατών, ξεγλιστρούν από τη συνοδεία, χώνονται στις απόμερες αλέες του κήπου και ψάχνουν μεριά που να χαρούνε γρηγορότερα την ευκαιρία του πολυπόθητου αγκαλιάσματος, μεριά που μ’ ένα αδιόρατο φίλημα να ριζώσουν καλύτερα το ποίημά τους… Σύσσωμος ο λαός του νησιού είδε στους επικείμενους γάμους του Πέτρου και της Σοφίας τον τερματισμό των θρησκευτικών και πολιτικών αντιζηλιών που ταλανίζανε το νησί αιώνες τώρα, γι’ αυτό και τους επικρότησε, γι’ αυτό και έκτοτε τους ονόμασε “Κρητικούς γάμους”…