Οφειλή στον ελληνικό πολιτισμό

Τι περιμέναμε να μας πει κι ευχαριστώ όταν ήρθε εδώ και ζήτησε άσυλο για λίγο, όσο να καταφέρει να βρει τρόπο να προσφύγει στην επίσης πολιτισμένη Ευρώπη αιτηματίας για τον προγραμμένο λαό τους κι εμείς τον παραδώσαμε, με τον πιο πανάθλιο και αισχρό τρόπο στους διώχτες του που τόσο προσπάθησε να μην πέσει στα χέρια τους; Τώρα τι ζητάμε απ’ αυτόν; Όταν χάρη σε λόγους μας, εμάς των πολιτισμένων, ο Οτζαλάν δεν έχει άλλη δυνατή καταφυγή από τον πιο μεγάλο διώχτη του, το τουρκικό στρατιωτιοκεμαλικό καθεστώς; Αυτό και κατήγορος, και δικαστής, και δήμιος και δεσμοφύλακας. Αυτό και συνομιλητής, αποδότης δικαιοσύνης, φίλος, πατριώτης…ευεργός… Αυτός φορέας ανώτερου πολιτισμού, αυτός… απόγονος και δικιωτής του Έκτορα, αυτός τα πάντα. Από άλλον κανένα δεν έχει να περιμένει. Η…υπερπολιτισμένη Ευρώπη δεν είχε αφτιά για ν’ ακούσει το ζήτημά του. Παραήταν πένθιμο για την ευρωπαϊκής της ευαισθησία.