Ο τυφλός με το λύχνο

ΜΕΡΙΜΝΑΗ ησυχία ήταν απόλυτη – εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώείχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μιαεξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) – εξάλλου άνθρωπος είμαικι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστωμια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τημυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδιαπου σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα.