Ο πολεμιστής μέσα μου

Τι σχέση μπορεί να έχει η κολύμβηση με την τέχνη του διαλογισμού; Οι πολεμικές τέχνες με τη γαλήνη; Οι βασικές αρχές αυτοάμυνας με την άμεση βίωση της αληθινής ζωής; Ο Θωμάς, μικρό παιδί ακόμα, στέκει στην άκρη του τοπικού κολυμβητηρίου, έτοιμος να καταδυθεί στο άγνωστο. Θα περάσει μια προσωπική Οδύσσεια καθώς ωριμάζει τόσο ως αθλητής, όσο και ως άνθρωπος, αντιμετωπίζοντας τους προσωπικούς του δαίμονες, φτάνοντας στα άκρα του μυαλού και του σώματός του μέσα από μια δοκιμασία εξάντλησης. Θα καταφέρει ν’ αποτινάξει την κληρονομημένη δυσλειτουργία του ανακαλύπτοντας δυνάμεις ανώτερες από αυτή της θέλησης; Η έκβαση της μάχης είναι άγνωστη, γιατί ο Θωμάς ακολουθεί τα βήματα του αρχετυπικού ήρωα, και στο ηρωικό μονοπάτι δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Το σίγουρο είναι πως, αφού αφήσει το σπήλαιο των ψευδαισθήσεών του, διέρχεται από ένα σημείο από όπου δεν μπορεί να κάνει πια πίσω. Ο αναγνώστης δύναται να ταυτιστεί με αυτή την πορεία, γιατί η ηρωική πορεία είναι πορεία όλων μας. Ενδέχεται και να εμπνευστεί, αρκεί να θελήσει όχι μόνο να βρει τη δική του αλήθεια, αλλά και να την αντιμετωπίσει. Γιατί, όπως λέει και ο Θωμάς: “Όταν ο αντίπαλος βρεθεί μπροστά σου, πρέπει να γίνεις μαχητής. Ζωή ή θάνατος στην κόψη του ξυραφιού της δράσης σου. Όταν ο αντίπαλος βρεθεί πίσω σου, πρέπει να γίνεις πολεμιστής. Πρέπει να μετατρέψεις το πλεονέκτημά του σε μειονέκτημα. Όταν ο αντίπαλος βρίσκεται μέσα σου, τα πράγματα είναι ζόρικα. Αυτός υποδύεται εσένα, κι εσύ χορεύεις στο ρυθμό του, χωρίς καν να το ξέρεις. Τότε είναι που πρέπει να γίνεις ένας πραγματικός πολεμιστής. Ένας αληθινός πολεμιστής. Ένας εσωτερικός πολεμιστής”.