Ο μελωδικός καταδότης

Ο “Μελωδικός καταδότης” φτερουγίζει και κατρακυλάει μέσα απ’ το κελάηδισμα ενός φλεγόμενου αηδονιού· είναι η μιλιά του καμένου χωριού, η απεγνωσμένη προσπάθεια απόδρασης του επαίσχυντου δημοδιδάσκαλου.Η υπνωτική, πεπαλαιωμένη διατύπωσή του, παρασύρει τον αναγνώστη προς την αίσθηση ενός κειμένου ιστορικής αξίας, απελευθερώνοντας την αφήγηση, που γεμάτη παράλογη ελπίδα ξεγλιστράει, γραπώνεται και σκαρφαλώνει προς μια αγωνιώδη κορύφωση πέρα μακριά από το ρεαλισμό, για να βουτήξει μετά μέσα στο μακάβριο φως της αποτέφρωσης του ελληνικού εμφυλίου πολέμου.