Ο λυπημένος ερωδιός

«Είμαι φτιαγμένος από εκρήξεις. Στον ενδιάμεσο χρόνο συγκολλάω τις ρωγμές μου όσο καλύτερα μπορώ, για να αντέξω την επόμενη ανατίναξη. Παρακαλώ τους θεούς των υπόλοιπων ανθρώπων να δείξουν επιείκεια για μένα τον άπιστο και να με αφήσουν ατιμώρητο να χαθώ, όχι στο έλος. Αυτό έχει πικραθεί περισσότερο από τα δάκρυα των λυπημένων ερωδιών, και δεν αντέχω στην ιδέα των πράσινων φυσαλίδων της μακράς αποσύνθεσής μου. Στην τελευταία μου ανατίναξη θέλω να διασκορπιστώ σε τόσο μικρά κομμάτια, ώστε κάθε απόπειρα συγκόλλησης να είναι ουτοπία. Όσο για τα στοιχεία της φύσης που δανείστηκα και παίδεψα στη ζωή μου, είμαι σίγουρος πως δεν έχουν μνήμη, θα ξαναπέσουν στη γη και θα ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους σε όλες τις αγαπημένες μου μορφές ζωής και έρωτα».