Ο ίσκιος του σταυρού

Ξαναγεννημένη από την αρχήΘα κάνω άλμα και θα βρεθώ στον ορίζοντα μιας μπαρουτοκαπνισμένης πόληςΚι ανάμεσα στα φουγάρα θα βρω τη ρωγμή σου, ήλιε αθάνατεΚαι θα κυλήσω στη βροχερή λάσπη της ομίχληςΕκεί θα σε ξαναρωτήσω: “Ήσουν εσύ ή ήταν μια αντανάκλαση στη λίμνη, που έβλεπαΚι αντί για τουλίπα ήσουνα σταυρός που κουβαλάω χρόνιαΜην ξέροντας γιατί κληρώθηκα απ’ τη μοίραΝα γράφω στίχους στον ίσκιο του;”