Ο δρόμος του κάτω κεφαλιού

Ένας μοναχικός περίπατος στα ομιχλώδη βουλεβάρτα της γαλλικής πρωτεύουσας. Ή στις θορυβώδεις αθηναϊκές λεωφόρους… Ή στα λιθόστρωτα στενά της Παλιάς Πόλης στη Βαρκελώνη… Η διαδρομή είναι πάντα η ίδια… Η διαδρομή ενός άντρα που στέκεται στο κατώφλι του δεύτερου μισού της ζωής του, αποχαιρετώντας, αναπολώντας και εξιστορώντας τη νιότη του. Τα ταξίδια, ο τζόγος, τα ξενύχτια, η αγαπημένη πόλη… Μα πάνω απ’ όλα οι γυναίκες. Οι γυναίκες που τον έκρυψαν στον κόρφο τους, τον έπλασαν, τον “σκότωσαν” για να τον γεννήσουν ξανά από την αρχή. Η άσβεστη δίψα για την περιπέτεια, τον έρωτα, την άνευ όρων παράδοση στη μαγεία της στιγμής -όσο και αν αυτή μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη, οδυνηρή. Χρόνια έχουν περάσει από τότε… Η ηλικία σέρνει πίσω της βαρύ φορτίο: ωριμότητα και λογική, περιορισμούς και όρια, φόβους, πληγές και ενοχές- και μια θαμπάδα που γκριζάρει ότι φαινόταν τόσο αστραφτερό στα νεανικά μάτια. Κι όμως, στα ίδια μάτια τρεμοπαίζει ακόμα η ίδια φλόγα. Το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ, περιμένουν κι άλλες αγκαλιές-λιμάνια, κι άλλες αγάπες-τρικυμίες, κι άλλες αλμυρές στιγμές μοναξιάς. Όπως γράφει και ο συγγραφέας: “Η διαδρομή μου θα είναι μερικές φορές μοναχική, αλλά θα είναι πάντα δική μου, προσωπική διαδρομή. Σύντομα, μέσα από νέες γνωριμίες, θα ανακαλύψω ξανά ένα πολυσύχναστο βουλεβάρτο ηδονής και αγάπης.(από το σημείωμα του εκδότη)Η σπάνια και ειλικρινής εξομολόγηση ενός 50χρονου στον εγγονό του υπό μορφή αναδρομής! Η ιστορία ενός άνδρα που αγάπησε και αγαπήθηκε από τις γυναίκες, καθοδηγήθηκε αποκλειστικά από τον πόθο του και κατέθεσε μια γοητευτική και προκλητική αυτοβιογραφία γεμάτη αισθήσεις και αναμνήσεις.