Ο δαίμων του τυπογραφείου

(…) Η ανάγνωσή του προκαλεί χρήσιμες σκέψεις και προβληματισμούς, για το περιεχόμενο και το ρόλο των σημερινών εντύπων, ιδιαίτερα, αυτών με πλατιά κυκλοφορία (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία κλπ.). Σε τελευταία ανάλυση, συμβάλλει στην επιτακτική σήμερα ανάγκη να έρθουν στο προσκήνιο ορισμένες βασικές και κρίσιμες αλήθειες, για την καθοριστική σχέση του γραπτού λόγου με την ανθρώπινη νόηση και συνείδηση. (από τον πρόλογο του Τάκη Τσίγκα)(…)Σε μια εποχή που από τη μια πλευρά πληθαίνουν οι “δαίμονες” της ζωής μας και από την άλλη οι πολυτελείς τόμοι με τις συνταγές της τάδε κυρίας ή της τάδε “γιαγιάς”, καλή της η ώρα, το βιβλίο του Η. Κακαβάνη αποκτά, κατά την άποψη μου σημασία κοινωνική. Αποκτά, ταυτόχρονα, το δικαίωμα να θεωρείται ως ένα βιβλίο που μας αποκαλύπτει έναν κόσμο (…) που για πρώτη φορά στα ελληνικά γράμματα γίνεται μια υπεύθυνη και κατατοπιστική αφήγηση, μακριά από τη μυρωδιά της μελάνης και τη θέρμη των ηλεκτρικών καλωδίων και παίρνει τη θέση του πάνω στο τραπέζι των ανθρώπων που διαβάζουν και γι’ αυτό και γνωρίζουν, ενημερώνονται και κρίνουν. Ανατρέπουν ό,τι μας ταλαιπωρεί και βάζουν στη θέση του το Αλλο, το Καινούριο, το Ανθρώπινο!(από τον πρόλογο του Γιώργου Χουρμουζιάδη)