Ο χώρος της ερμηνείας

“Ο Σαράντης Θανόπουλος, ένας Έλληνας “μετανάστης” ψυχαναλυτής που ζει και εργάζεται στην Ιταλία, στο παρόν πόνημά του καταγράφει την περιπλάνησή του στη δική του ψυχαναλυτική, και όχι μόνο, Ιθάκη, εστιάζοντας ιδιαίτερα στον χώρο της ψυχαναλυτικής ερμηνείας. Η τελευταία αναδύεται ως μια μορφοποίηση των ψυχικών διαδικασιών που επισυμβαίνουν στον αναλυτή – σε συνάρτηση με εκείνες του αναλυόμενου.”Βασικό άξονα της αναλυτικής σχέσης συνιστά, για τον Σαράντη Θανόπουλο, η υστερική ταύτιση η οποία επιτρέπει την ανάπτυξη μιας βαθιάς αμοιβαίας επικοινωνίας μεταξύ των πρωταγωνιστών της ψυχαναλυτικής μεθόδου. Η αναλυτική ερμηνεία κατατείνει στην αναγνώριση και την έκφραση του ασυνείδητου και συνειδητού τρόπου τού είναι, της συνύπαρξης και της διαπλοκής τους. Ο Σαράντης Θανόπουλος, ακολουθώντας τον Φρόυντ, σαν άλλος Οδυσσέας, μας ταξιδεύει στην περιπέτεια του ανθρώπου από το ”τραύμα της γέννησης” και τη συγχώνευση με την αρχαϊκή μητέρα ώς την έλλειψη της οιδιπόδειας τριγωνοποίησης”.(από τον πρόλογο του Σάββα Σαββόπουλου)