Ο άτυπος κώδικας συμπεριφοράς των κρατουμένων

Σκοπός της μελέτης, πέραν της όποιας κοινωνιολογικής συμβολής σε μια συζήτηση που διεξάγεται στην Ελλάδα κυρίως μεταξύ εγκληματολόγων με νομική παιδεία, είναι να χρησιμεύσει ως ρεαλιστική εισαγωγή στην εμπειρία του εγκλεισμού. Ρεαλιστική γιατί επιχειρεί να αποφύγει τόσο τη “δημαγωγία του σπαρταριστού γεγονότος” και τη δαιμονοποίηση που χαρακτηρίζει πολλές δημοσιογραφικές αναφορές, όσο και τη ρομαντική εξιδανίκευση στην οποία ενίοτε ενδίδουν όσοι επιχειρούν να μιλήσουν εξ ονόματος των κρατουμένων. Καλύτερη εγγύηση και στις δύο παραπάνω υπερβολές, όπως έχει υποδείξει ο Howard Becker (2000, σ.226) είναι πάντα “η στενότερη επαφή με τα άτομα που μελετάμε”.