Ο αφανισμός της Μήλος

Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΗΛΟΣ_x000D_
_x000D_
(Τρεις γριές ξερακιανές, έρημες, δούλες σε ξένο τόπο, αρπαγμένες απ’ τον τόπο τους, κάθουνται όξω στο χαγιάτι, κοντά μεσάνυχτα, άνοιξη, στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη, με τα μαύρα τους ρούχα, τα μαύρα τους τσεμπέρια, πες γεννήματα της νύχτας, φαντάσματα. Δεν κοιτάνε τη θάλασσα. Μήτε τ’ αστέρια. Λίγο λίγο αρχίζουν να μιλάνε, αργά, σα να ξέχασαν και τα λόγια, σαν μόλις τώρα να τα ξαναθυμήθηκαν, και ατ κρατάν κάτου απ’ τη γλώσσα τους, τα γεύουνται μαζί με το σάλιο τους και δεν ξέρουν αν είναι αυτά ή άλλα. […])_x000D_