Ο Άδης της πλεονεξίας

[…] Η πλεονεξία λοιπόν (από το πλέον έχειν) είναι η εμπαθής τάση να μην αρκείται κανείς σε ό,τι έχει, αλλά να επιδιώκει περισσότερα απ’ όσα κατέχει, δικαιούται ή έχει πραγματικά ανάγκη.Στην Καινή Διαθήκη η λέξη αυτή δηλώνει τη δίψα να κατέχει κανείς όλο και περισσότερα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τους άλλους, και μάλιστα συχνά το κάνει εις βάρος τους.Η πλεονεξία συμπίπτει σε μεγάλο βαθμό με την απληστία, τη διαστροφή της επιθυμίας, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από βιαιότητα και αναλγησία. Ο άνθρωπος δηλαδή δεν αρκείται στα αγαθά που του χάρισε ο δωρεοδότης Θεός, αλλά πιστεύει ότι η ύπαρξη του θα ολοκληρωθεί και θα εξασφαλιστεί πολύ περισσότερο, αν κατακτήσει και άλλα επιπλέον. […](από τον πρόλογο του βιβλίου)