Νερό και αλάτι

“Τα πανιά μαζεμένα. Τις πρωινές ώρες όλα είναι ήσυχα στη θάλασσα, τα σκεπάζει μια απόκοσμη γαλήνη. Θα ρίσκαρα, το ξέρω, ίσως να μην κατάφερνα να ξαναβρώ το λιμάνι.Όλα αυτά αν ήμουν στη θάλασσα.[…] Πίνω την τελευταία γουλιά, στον πάτο του φλιτζανιού το κατακάθι του καφέ. Στα χέρια μου το βιβλίο, δύο κεφάλαια και θα επιστρέψει στη θέση του στο μεσαίο ράφι της βιβλιοθήκης.”Ένα ταξίδι, μερικές στιγμές καρναβαλιού, μια γλυκιά ανάμνηση από την αυλή ενός νησιωτικού σπιτιού, ένα πιστόλι, μια αποτυχημένη αγάπη και άλλα στιγμιότυπα… συνθέτουν τη συλλογή διηγημάτων του Σπύρου Μαραγκού, φροντισμένη με νερό και αλάτι…