Νάνι, τ’ άνθι των ανθώ

Εικαστικά έργα: Αλέξης Βερούκας, Μανώλης Γρηγορέας, Στέφανος Δασκαλάκης, Δημήτρης Ζουρούδης, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Χρίστος Καράς, Κυριάκος Κατζουράκης, Αφροδίτη Λήτη, Ζάφος Ξαγοράρης, Βάνα Ξένου, Γιώργος Ρόρρης, Χρόνης Μπότσογλου, Εδουάρδος Σακαγιάν, Κώστας Τσόκλης, Αλέκος Φασιανός.Ίσως μια γυναίκα που έγινε μάνα να μπορούσε να μας μιλήσει πιο ουσιαστικά για το θέμα – αν και τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον αυτή είναι η μόνη που δεν θα μπορούσε να το κάνει, γιατί μιλά με περισσότερο φως όποιος ζει στο σκοτάδι.Για μένα, αλλά και για αρκετούς άλλους -που γνωρίζω και πίνουν νερό απ’ την ίδια πηγή- τα μόνα τραγούδια που θα είχαν δικαίωμα να αξιώσουν τον χαρακτηρισμό ερωτικά, είναι τα νανουρίσματα. Κανένα υπονοούμενο, ούτε στα λόγια, ούτε στη μελωδική γραμμή που δεν είναι τίποτε άλλο από την ανεπαίσθητη και γνώριμη της ζωής ανάσα. Η μελωδία, απλώς, συνανασαίνει με το μωράκι, για να μην πω ότι είναι η ανάσα του γραμμένη σε νότες. Δεν έχει σχήμα, ούτε και σώμα· σαν τον έρωτα. […](Θανάσης Μωραΐτης)