Μπίκοβικ

“…Με κοιτούσαν και οι δυο και σιγομιλούσαν. Μα εγώ δεν ένιωθα τίποτα. Ούτε που τους λογάριαζα καθόλου. Κανέναν δεν λογάριαζα. Είχα χάσει τον Καναβό μέσα απ’ τα χέρια μου! Για μια κωλοδιαταγή, που έλεγε ότι ο Καναβός στις τέσσερις το βράδυ, εδώ, στο καταραμένο Μπίκοβικ, έπρεπε να βρίσκεται μόνος και έρμος και φοβισμένος μέσα σε μια τρύπα με μια χειροβομβίδα στα χέρια του…”