Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα

[…] Σκοπός της παρούσας έκδοσης είναι μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ποιητικής δημιουργίας του Βιγιόν κι όχι η μετάφραση του συνόλου του έργου του. Έτσι επελέγησαν χαρακτηριστικά του ποιήματα (συμπεριλαμβάνονται και αρκετά από το οκτάστιχα των κληροδοτημάτων, ίσως “αδιάφορα” για τον σημερινό αναγνώστη, αλλά απαραίτητα για να συμπληρωθεί η γενική εικόνα) τα οποία αποδίδονται τηρώντας πάντα την ομοικαταληκτική τους μορφή· εξαίρεση αποτελεί η “Μπαλλάντα των κυριών του παλιού καιρού” και οι δύο συνοδευτικές της. Γι’ αυτές χρησιμοποιήθηκε ένα ασυνήθιστο ελληνικό μέτρο και δεν τηρήθηκε, όπως στις άλλες μπαλάντες, η ομοιότητα καταλήξεων μεταξύ των στροφών. Το γαλλικό κείμενο είναι (κατά βάση, αλλά όχι απαράγκλιτα) εκείνο που δέχεται ο Claude Thiry.(από την εισαγωγή του βιβλίου, Μαρία Υψηλάντη)