Μοιάζει με άνθρωπο(ς);

Τελικά τι μπορεί να μοιάζει με (τον) άνθρωπο; Ποιο είναι το πρότυπο της εικόνας που έχουμε γι’ αυτόν; Που αλλού εφαρμόζουμε την εικόνα αυτή για να πετύχουμε τον εξανθρωπισμό; Πολλές θρησκείες βέβαια βασίστηκαν στο “Κατ’ Εικόνα και Ομοίωση”. Ο σκοπός αυτής της μελέτης δεν είναι (φυσικά) να απαντήσει στο ερώτημα “Είναι μόνος ο άνθρωπος;” Ούτε βέβαια στο (ευθέως μεταφυσικό) “υπάρχει Θεός, Διάβολος ή Άγγελοι;” και αν αυτοί μοιάζουν με το δημιούργημά (Του). Και φυσικά όχι στο (εμμέσως αλλά κατ’ ουσία μεταφυσικό). Υπάρχουν εξωγήινοι (άνθρωποι);” που με το γνωστό (πλαστό;) φιλμάκι του Roswell αναζωογονήθηκε.Το κύριο ερώτημα που σχολιάζεται σε αυτό το βιβλίο είναι τι εικόνα (-ες) πλάθει στο μυαλό του ο άνθρωπος για να σκοτώσει την κοσμική μοναξιά του. Ή πως τελικά αναπαριστάνει τον ίδιο τον εαυτό μέσω φαινομενικά άλλων μοντέλων. Και επειδή η εικόνα του ανθρώπου για το Θείο θα μπορούσε να είναι το αντικείμενο μιας άλλης (τεράστιας) μελέτης, εδώ δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στο να ανιχνεύσουμε το ανθρωπομορφικό ενός χαρακτήρα όπως αυτοί που συναντάμε στη μαζική κουλτούρα. Ή σε πολλά (υπο) προϊόντα της όπου τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά κρίθηκαν απαραίτητα για τη λειτουργία του συστήματος (πώληση προϊόντος).