Μισέλ Φουκώ

Χτυπημένος τελεσίδικα από το AIDS το 1984, ο Michel Foucault υπήρξε μια μορφή της αντίφασης, σχεδόν έμβλημα της κριτικής απέναντι σε κάθε “ομαλοποίηση” της κοινωνίας και της σκέψης. Στρατευμένος και φιλόσοφος, δανδής και αριστερός, δάσκαλος και μαχητής, καθηγητής και ταραξίας, αγαπούσε να επαναλαμβάνει μια φράση του ποιητή Rene Char: “Αναπτύξτε τη δική σας θεμιτή παραξενιά”.Κλειστός, έως την απόλυτη σιωπή, αναφορικά με την ιδιωτική του ζωή, διακριτικός σχετικά με την ομοφυλοφιλία του, υπήρξε πρωταγωνιστής στις μάχες για την υπεράσπιση των πάσης φύσεως μειονοτήτων και των δικαιωμάτων τους. “Φορούσε πάντα μια μάσκα και την άλλαζε διαρκώς” έλεγε γι’ αυτόν ο Georges Dumezil, ιστορικός των θρησκειών, που γνώρισε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο τον Michel Foucault. Ο Didier Eribon, σε αυτήν την εκπληκτικής ακρίβειας βιογραφία-εργογραφία, έρχεται να απελευθερώσει την εικόνα του Foucault από τα πέπλα των μυθολογιών που συχνά έχουν φαλκιδεύσει την πολυπλοκότητα της σκέψης του και ακολουθεί όλη την εξέλιξή της, από τα παιδικά χρόνια στο επαρχιακό Poitiers έως τα θεαματικά μαθήματα στο College de France, από την τραυματική ανακάλυψη του Hegel έως την “στρουκτουραλιστική” περίοδο, από τις πολυποίκιλες εμπειρίες της μακροχρόνιας παραμονής του στο εξωτερικό έως τα έντονα διανοητικά πάθη, από τη συνάντηση με τον Althusser έως τις διαδηλώσεις στο πλάι του Yves Montand και του Sartre. Και η απεικόνιση του διανοητικού φόντου πάνω στο οποίο κινήθηκε ο Foucault ιχνογραφεί μια συλλογική ιστορία η οποία είναι ταυτόχρονα τόσο ιστορία της γαλλικής κουλτούρας εκείνων των χρόνων όσο και ιστορία της σύγχρονης σκέψης.