Μια καλοκαιρινή ευτυχία τρίζει

Η σύνθεσι του ελληνικού με τον σύγχρονο πολιτισμό γίνεται όταν υπερβούμε την ψυχική μας ανωριμότητα, η οποία δεν αποτελεί εγγενή όρο της εθνικής μας υπάρξεως αλλά μακροχρόνια ιστορικήν αγκύλωσι. Τότε και μόνον τότε ζωηφόρα στοιχεία της πνευματικής μας παραδόσεως, όπως η μυθική αντίληψις ή ο αποφατισμός, θα ελευθερώσουν τις δυνάμεις που αιώνες τώρα υπνώττουν μέσα τους και θα συμβάλουν ώστε να αναπτυχθή αυτοσυνείδητη εσωτερικότης και να επιτευχθή η ζητούμενη ενότης της ψυχής με τον εαυτό. Τίποτε σ’ αυτή την ενότητα δεν προμηνύει ένα άτομο κλειστό· πλείστα αντιθέτως προαναγγέλλουν έναν άνθρωπο σταθερά ανοικτό και εγρήγορο στην αγωνία του συνανθρώπου.Περιεχόμενα: – Σημείωσι- Οδεύουμε προς ακμή- Πρόσωπο, άτομο, μύθος και ιστορία- Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό- Το νόημα και το ανόμημα- Μαρασμός “δωρεάν”, ανθοφορία με τίμημα- Η υπόθεσι Οτσαλάν εις την υπόθεσι Ελλάς- Η βία των πυραύλων και η βία του Σταυρού- Απελευθέρωσι αδυναμιών ή απελευθέρωσι δυνάμεων- Το θέατρο του παρελθόντος- Τι μας επιφυλάσσει η ελπίδα;- Θερμότης και ψυχρότητα στον λόγο- Παπαδιαμάντης και Ντοστογιέφσκυ