Μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας

Δημοσιεύματα βρετανικών μέσων όπως εκείνα των Guardian (H. Smith, «”Neglect and disrepair” eads Corfu dissidents to seek split from Greece – New self-rule party will fight in next election – Government accused of not investing in island», The Guardian, 26 Σεπτεμβρίου 2008) και BBC news (M. Brabant «Pressure for Corfu autonomy grows», BBC News, 27 Σεπτεμβρίου 2008), αναδεικνύουν ότι το ιστορικό ενδιαφέρον για την Κέρκυρα περασμένων κατακτητών του νησιού διατηρείται ακόμα ζωντανό. Η κυριαρχία των βρετανικών κεφαλαίων στην κερκυραϊκή Οικονομία και ο στραγγαλισμός των παραγωγικών συντελεστών από τους ντόπιους εντολοδόχους τους όταν αυτός προβάλλεται να συμβαίνει με ευθύνη του «κράτους των Αθηνών» (σ’ όλη την περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 μέχρι σήμερα), προσφέρει την κερκυραϊκή συνείδηση βορά στους θιασώτες σκέψεων, πράξεων και λαϊκής προπαγάνδας, που με τις πρακτικές τους προσβλέπουν εντέλει στην αποσκίρτηση της Κέρκυρας από την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και στην προσάρτηση της στην κρατική κυριαρχία του πιο βίαιου κατακτητή της, της Μεγάλης Βρετανίας.Εκκινώντας κανείς από το συγκεκριμένο συμπέρασμα, αντιλαμβάνεται τις δυσμενείς συνέπειες, που ιστορικά προκαλούν οι αποκρυσταλλωμένες προϋποθέσεις διαμόρφωσης του ανταγωνισμού στην κερκυραϊκή Αγορά, στις συνθήκες αναπαραγωγής των τοπικών Οικονομιών στα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου (Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ιθάκη και Ζάκυνθος), δεδομένου ότι η Κέρκυρα είναι η Πρωτεύουσα και στην Κέρκυρα εδρεύει η διοίκηση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Παρόλα αυτά, όποιες παρεμβάσεις κι αν επιχειρηθούν, δεν θα τελεσφορήσουν, εάν προηγουμένως δεν ληφθούν υπόψη τα σημερινά δεδομένα, όσον αφορά στις προϋποθέσεις αναπαραγωγής της κεφαλαιακής σχέσης των ανταγωνιστών της κερκυραϊκής Οικονομίας. Η κατασκευή υποδομών (όπως η Εγνατία Οδός, η Ιόνια Οδός, ο Λιμένας Ηγουμενίτσας, η Υποθαλάσσια Ζεύξη Πρέβεζας-Ακτίου κ.λπ.), η επικείμενη ένταξη των βαλκανικών κρατών της Αδριατικής (ιδιαιτέρως της Αλβανίας) στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το πλήθος των υποδομών που έχουν χρηματοδοτηθεί ή θα χρηματοδοτηθούν στο μέλλον από φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να χρησιμοποιηθούν για την αναδιάρθρωση της αλβανικής Οικονομίας, συνθέτουν ένα πλαίσιο δεδομένων, τα οποία έχουν επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις ανταλλαγής μεταξύ των παραγωγικών συντελεστών, τουλάχιστον στην περιοχή της δυτικής Ελλάδας. Ο γεωπολιτικός επαναπροσδιορισμός, όσον αφορά στην αξιοποίηση των παραγωγικών συντελεστών των δυτικών Βαλκανίων και η μεγέθυνση της ποσότητας από τον καταμερισμό εργασίας, στην οποία το διεθνοποιημένο κεφάλαιο προσβλέπει, δύνανται να προκαλέσουν ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις στο εσωτερικό των χωρών της Βαλκανικής, με πιο χαρακτηριστική την απώλεια του συγκριτικού πλεονεκτήματος που ιστορικά μέχρι σήμερα η Θεσσαλονίκη κατέχει υπέρ των Ιωαννίνων.