Μελετώντας τον νεοπλατωνισμό

Ο όρος νεοπλατωνισμός προσδιορίζει τον τύπο της πλατωνικής φιλοσοφίας που άνθισε στη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, από τον 3ο έως και τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Είναι στην ουσία μια σύνθετη μεταφυσική ερμηνεία του έργου του Πλάτωνα, και κυρίως της πλατωνικής θεολογίας, όπως αυτή συναντάται στους Διαλόγους του. Ο νεοπλατωνισμός είναι το φιλοσοφικό-θρησκευτικό ρεύμα που άνθισε σε πείσμα της σαρωτικής “νέας τάξης πραγμάτων” της εποχής, δηλαδή της επέλασης του εξουσιαστικού ιουδαϊκού χριστιανισμού που στόχο είχε να αντικαταστήσει την κυριαρχία του ελληνικού τρόπου σκέπτεστε και ζην. Ο νεοπλατωνισμός, που ο απόηχός του έχει φθάσει μέχρι και τις ημέρες μας, αποδεικνύει πόσο ισχυρά ήταν τα φιλοσοφικά θεμέλια της ελληνικής φιλοσοφίας, αφού τελικώς αυτός ο ίδιος αποτέλεσε την ίδια τη βάση της χριστιανικής θρησκείας, η οποία θα γινόταν η κυρίαρχη θρησκεία του Δυτικού κόσμου στο εξής…Η θαυμάσια και καινοτόμος μελέτη της Σάρας Ρέιπ είναι η πρώτη που αναλύει σε βάθος τα νεοπλατωνικά κείμενα χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη φιλοσοφική γλώσσα. Το βιβλίο της καλύπτει όλη την παράδοση της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας, από τον Πλωτίνο και τον Πρόκλο έως τον Δαμάσκιο. Αναλύοντας τον μυστικισμό που διαπνέει τα έργα αυτά, η εμβριθής Ρέιπ αποδεικνύει ότι απεικονίζουν πρακτικές αυτοσυγκέντρωσης, διαλογισμού και άλλων πνευματικών ασκήσεων που σκοπό έχουν να φέρουν τον άνθρωπο εγγύτερα στο θείον.