Μεγαλώνοντας στη σκιά των πολεμιστών και των πολέμων

Παρά τα δραματικά παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, πάντα πίστευα πως η ζωή του ανθρώπου είναι το υπέρτατο αγαθό, με το οποίο η φύση τον προίκισε. Αρκεί η διαχείριση του αγαθού αυτού να γίνει προτάσσοντας τις αρετές με τις οποίες είναι προικισμένος και όχι τις κακίες, που δεν λείπουν κι αυτές από τη φαρέτρα της ανθρώπινης νόησης. Η επιστήμη και ο πολιτισμός, ήταν δύο χώροι που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον μου από τη νεαρή μου ηλικία. Σε αυτούς αφοσιώθηκα μεγαλώνοντας, πιστός στις ηθικές αρχές και αξίες που κουβαλούσα από τους γονείς και τους δασκάλους μου. Επιδίωξή μου ήταν ασφαλώς να κατακτήσω κάποιες διακεκριμένες θέσεις, αλλά κυρίως να δημιουργήσω, αφήνοντας πίσω μου ένα κοινωφελές έργο. Γι’ αυτό φρόντισα στις επιδιώξεις μου να έχω πάντοτε σοβαρά αντικρίσματα. Αξιώθηκα έτσι να απολαύσω και τη χαρά του δημιουργού, με ένα αξιόλογο συγγραφικό και διδακτικό έργο στο χώρο της Ασφαλιστικής Επιστήμης και ένα επίσης αξιόλογο συγγραφικό έργο στο χώρο του Κρητικού Λαϊκού Πολιτισμού. Η ανέγερση τεσσάρων μνημειακών έργων και η συντήρηση, διαφύλαξη και ανάδειξη δύο σημαντικών μνημείων κοινωφελούς πολιτιστικού ενδιαφέροντος, καθώς και η δημιουργία τριών πολιτιστικών φορέων με μεγάλη πολιτιστική δραστηριότητα και προσφορά, τους οποίους επί μακρόν προήδρευσα, οφείλονται στις δημιουργικές προσπάθειές μου και των εκάστοτε συνεργατών μου. Παρά τις πικρίες που δοκιμάσαμε στις προσπάθειές μας αυτές, αισθανόμαστε δικαιωμένοι από την αναγνώριση και εκτίμηση με την οποία ο πολύς κόσμος μάς περιβάλλει.