Με τον Μινώταυρο

… ό,τι ιδιαίτερα χαρακτηρίζει τα διηγήματα είναι μια “ιδιοτυπία”, κυρίως στη σύλληψη αλλά και την εκτέλεσή τους. Και η “ιδιοτυπία”, η ικανότητα δηλαδή να βλέπεις τον κόσμο από μια δική σου, λίγο ή πολύ, προσωπική σκοπιά, είναι ίσως η ουσία αυτού που αποκαλούμε ταλέντο. Άνθρωποι σύγχρονοι, πολύ σύγχρονοι, με σπασμένα νεύρα και νοσηρή ευαισθησία, οι περισσότεροι απ’ τους ήρωες, αλλά και χωρίς κανένα ιδανικό ή πίστη να τους θερμαίνει, μοιάζει να ζουν έρμαια των διαθέσεων της στιγμής, να ενεργούν υπό την επιρροή των πιο απίθανων παραγόντων. Από την πλευρά αυτή το διήγημα “Καιρική Μεταβολή” είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο. Τον κόσμο αυτό, από τον οποίο απουσιάζει η “λογική” και η συνέπεια, ο συγγραφέας τον βλέπει με συμπάθεια αλλά και με μια διάθεση χιούμορ, κάποια δόση πικρόχολης ειρωνείας, που την επισημαίνεις, ωστόσο, όχι τόσο στο ύφος ή στα καθέκαστα της αφήγησης, όσο στη σύλληψη των διηγημάτων, πράγμα που, με τη σειρά του, δίνει ενότητα κι αυτό που χαρακτήρισα σαν “ιδιοτυπία” στη δημιουργία. Βάσος Βαρίκας