Με το βλέμμα του Μπρούνο

“Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα Σημείο Α και ένα Σημείο Β και ότι, αν θέλεις να πας από το Σημείο Α στο Σημείο Β, πρέπει να περάσεις μέσα από έναν ανοιχτό χώρο στον οποίο ένας ικανός ελεύθερος σκοπευτής έχει καλή ορατότητα. Πρέπει να τρέξεις από το Σημείο Α στο Σημείο Β και όσο πιο γρήγορα τρέξεις, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις να φτάσεις στο σημείο Β ζωντανός. Το διάστημα ανάμεσα στο Σημείο Α και στο Σημείο Β είναι διάσπαρτο από πράγματα που έπεσαν από τους πολίτες καθώς περνούσαν τρέχοντας. Όταν φτάσεις στο σημείο Β τα πάντα χάνονται γρήγορα, λες και δε συνέβησαν ποτέ. Σηκώνεσαι και γυρίζεις ξανά στην πολιορκημένη ζωή σου, ευτυχισμένος που υπάρχεις. Μετακινείς μια βρεγμένη μπούκλα από το μέτωπό σου, παίρνεις βαθιά ανάσα και βάζεις το χέρι στην τσέπη σου, όπου μπορεί να βρεις ή να μη βρεις ένα κέρμα χωρίς αξία – ένα κέρμα”. Ένα βιβλίο συγκλονιστικό για τον πόλεμο και την εξορία. Ένα βιβλίο άλλοτε οδυνηρά κωμικό και άλλοτε σπαρακτικά τραγικό. Ένα βιβλίο που, όπως έγραψε η εφημερίδα “Observer”, “είναι ένα μάθημα Ιστορίας, αλλά Ιστορίας που χτυπάει τον ανθρώπινο σφυγμό”.