Μάντζικερτ

Το “Μάντζικερτ” είναι η καθοριστική στιγμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού. Είναι η στιγμή εκείνη κατά την οποία η παραπαίουσα, λόγω εσωτερικών κυρίως αντιθέσεων, Βυζαντινή Αυτοκρατορία υφίσταται μία άνευ προηγουμένου πανωλεθρία από τους Σελτζούκους Τούρκους, από την οποία δεν επρόκειτο να συνέλθει ποτέ. Είναι η στιγμή εκείνη όπου οι φιλότιμες πράγματι προσπάθειες του ιδεαλιστή Αυτοκράτορα Ρωμανού Δ’ Διογένη καταρρέουν άδοξα εξαιτίας της προδοτικής, κατά κύριο λόγο, στάσεως της ιθύνουσας τάξης του Βυζαντίου, η οποία επειδή δεν ήθελε να υποστεί μείωση της οικονομικής της ισχύος, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους που θα του επέτρεπαν να ανορθώσει την στρατιωτική του ισχύ, η οποία είχε σοβαρά κλονισθεί, και να σωθεί έτσι από τον απειλούμενο όλεθρο, αντέδρασε υπονομεύοντας εκ των έσω την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλλε ο Ρωμανός Δ’ Διογένης προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι η στιγμή εκείνη που το σιδερένιο χέρι του Βυζαντίου μένει παράλυτο από το τρομερό χτύπημα και δίνεται έτσι η δυνατότητα στους κεντροασιάτες νομάδες να εισχωρήσουν ανεμπόδιστα και να εγκατασταθούν μόνιμα πλέον στη μικρασιατική ενδοχώρα.Είναι η στιγμή εκείνη που αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το χιλιόχρονο Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος. Είναι η στιγμή εκείνη που ο ελληνικός κόσμος χάνει την οικουμενικότητα του και συρρικνώνεται στη βαλκανική του διάσταση. Κίνητρο για να γραφεί το βιβλίο αυτό ήταν η σφοδρή μου επιθυμία να αποκαταστήσω την ιστορική μνήμη του άδολου πατριώτη Ρωμανού Δ’ Διογένη, που τόσο βάναυσα και εντελώς άδικα έχει κακοποιηθεί απ’ όλους σχεδόν τους ιστορικούς που ασχολήθηκαν με το ίδιο θέμα.