Λόγια ριζωμένα

Δυό με τρία ντεπόν, μολύβια. Επιστολές και χαρτικά για μελέτη. Πάνω στο μαθητικό τραπέζι με τα σβησίδια και τους χάρακες.Έξω κροτίζει ο τόπος. Όχι για τη συμφωνία του Eurogroup. Εκεί, “κρότ’ σαν οι μπόσικ'”. Αποκριάτικα μερεμέτια. Πώς λέει ο φίλος θεολόγος: “με τί τρόπο να διασκεδάσεις την κατάθλιψη;” Ίσως και να μην είναι έτσι· κουράζουν πια οι σφικτές βεβαιότητες. Το πρωί με τη λιακάδα διάβασα το “Αντίδροσο” του Β.Π.Κ., το σπινθηροβόλημα των ψυχών στο Σάββατό τους. Χθες (εμπύρετα) έπιασα το πρώτο της Helene Hanff. 104 σελίδες μέχρι ν’ αποκάμω. Ταμάμ. Τρυφεράδα οικουμενική. Τα εγκαρδίζεσαι κάτι τέτοια.Στις 16 ήταν η του Γιώργου Ιωάννου μνήμη· “…ίδιο ρόδι να τριζοβολά…” διάβασα στο Σφενδαμικό τόμο. Ο φίλος Στέλιος Κούκος στη Μακεδονία είχε μαστορέψει, την προτεραία, ωραίον αφιέρωμα.Ψυχές που επιμένουν ν’ ανασαίνουν.Καλή Σαρακοστή.