La mamma

1956. Σικελία. Κατάνη. Η άφιξη ενός πανέμοφου νέου -με υψηλές γνωριμίες στη Ρώμη- γόνου μιας παλιάς σιτσιλιάνικης οικογένειας αναστατώνει την μικρή κοινωνία της πόλης και προκαλεί αλλεπάλληλα γεγονότα, που ξεσκεπάζουν τα “άπλυτα” και τα “κουσούρια” των μελών της.Τα σοβαρά μπερδεύονται με τα γελοία, τα καθημερινά μπλέκονται με τα μεταφυσικά, ο φαρισαϊσμός συνοδεύεται από την αφέλεια, το δάκρυ κάνει παρέα με το γέλιο και τα κατά συνθήκην ψεύδη χαριεντίζονται με την μισή αλήθεια. Μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα στέκεται όρθια η Μάμμα, η αρχηγός της σιτσιλιάνικης οικογένειας. Αρχετυπική μορφή της Μητέρας – Αφέντρας – Βασίλισσας. Η Μάμμα-στρατηγός, η Μάμμα-γιατρός, η Μάμμα-παιδαγωγός, η Μάμμα-προξενήτρα και οδηγήτρα, η Μάμμα-φύλαξ της παράδοσης χειρίζεται με μαεστρία τον αγώνα της ζωής. Διευθύνει με διαβολικό οίστρο και θρησκευτική ευλάβεια την υπεράσπιση των συμφερόντων, της τιμής και της υπόληψης της φαμίλιας. […](Σωτήρης Τσόγκας, από εισαγωγικό κείμενο)