Κισμέτ

Αθήνα, σήμερα…Η Υπατία ορκίστηκε μπροστά στον καθρέφτη ότι ήταν η τελευταία φορά που δεν έπαιρνε απαντήσεις… Θέλησε να “λύσει τα μάγια”, σπάζοντας με μανία το λουκέτο από το παλιό μπαούλο. Άρχισε να βγάζει από μέσα φθαρμένα ημερολόγια, χαρτιά, κιτρινισμένες φωτογραφίες. Υπέθεσε ότι τα είχε φέρει ο παππούς της από τη Σμύρνη. Ανάμεσα στα χαρτιά, ένα μικρό βελούδινο κουτί έκρυβε ένα χρυσό μενταγιόν με χαραγμένο το γράμμα Α. Ποια ήταν αυτή η μυστηριώδης γυναίκα και γιατί ο πατέρας της είχε κρυμμένα τόσα μυστικά;Ξαφνικά, η πορεία της βασίλισσας αντιστράφηκε και ο καθρέφτης έγινε θρύψαλα. Οι νύχτες την πλήγωναν· οι νύχτες την τρέλαιναν…Σμύρνη, παρόν και παρελθόν…Ο Άιντεν ξεκλείδωσε τη βαριά αλυσίδα της εξώπορτας. Το παλιό αρχοντικό στην περιοχή Κορντόν πρόσμενε χρόνια κάποιον για να του δώσει ζωή. Μέσα στο αραχνιασμένο δωμάτιο μια γυναίκα με μακριά κόκκινα μαλλιά τον κοίταζε με θλίψη. Φορούσε ένα μακρύ μπλε φόρεμα και μπλε σκουλαρίκια με δύο υπέροχες πέτρες σαν δάκρυα. Ο παράφορος λυγμός της παρέσυρε τον Άιντεν στο παρελθόν… Τον πλησίασε και τον οδήγησε σε ένα παράθυρο. Έξω διάβαινε πολύς κόσμος, σαν σε ταινία παλιάς εποχής… Ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν, το μπλε φόρεμά της έγινε κόκκινο από αίμα, στα χέρια της κρατούσε ένα μαχαίρι…Λίγες μέρες αργότερα, ο Άιντεν κρατούσε στα χέρια του έναν φάκελο με στοιχεία για τους παλιούς ιδιοκτήτες. Μέσα στον φάκελο υπήρχε και η φωτογραφία της Υπατίας. Όταν την είδε χλόμιασε… οι δύο γυναίκες ήταν ολόιδιες! Από εκείνη τη στιγμή, η αναζήτηση αυτής της φιγούρας έγινε εμμονή, πάθος, έρωτας.Το κισμέτ είχε πια ορίσει ποιος θα βγάλει πρώτος τη μάσκα της βασίλισσας… ή μήπως όχι;