Κάτι που έρπει σαν σκιά

“Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι αρκετά επικίνδυνο από πολλές απόψεις… Μιλά για μια φοβερή απειλή και για έναν κίνδυνο που μας αφορά άμεσα όλους… Αν έστω κι ένα μικρό μέρος από τα όσα αναφέρονται στις σελίδες του είναι αληθινά, τότε ο αναγνώστης, και μόνο με τα όσα θα μάθει διαβάζοντάς το, ρισκάρει σε κάποιο βαθμό…”Το δίλημμα και η επιλογή είναι δικά σας.”Αλλά, η μέθοδος αυτή -της επίθεσης- απαιτεί μια βασική προϋπόθεση, κι αυτή δεν είναι ούτε η παλικαριά ούτε το κουράγιο. Αυτά ελάχιστοι τα διαθέτουν, έτσι κι αλλιώς -και ουδείς τα διαθέτει όταν αυτό που έχει ν’ αντιμετωπίσει είναι η Σκιά. Συνεπώς, αν η αναγκαία προϋπόθεση ήταν να είμαστε από τη φύση μας ήρωες και παλικάρια, τότε καλύτερα να διαλέγαμε μοιρολατρικά κι εξαρχής τη Μέθοδο του Προβάτου, τουλάχιστον για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα. Εκείνο που πραγματικά χρειάζεται εδώ είναι ένα ιδιαίτερο είδος οργής.Σε στιγμές μεγάλου κινδύνου, ιδίως αναφορικά με εχθρικούς Φρουρούς της Πύλης ή με οτιδήποτε σχετίζεται με την Έρπουσα Σκιά, τ’ αστεία σταματούν και τότε μάχεται κανείς για την ίδια την υπόστασή του. Όλα μπορεί να συμβούν τότε, και όλα επιτρέπονται. Το καλύτερο και ισχυρότερο όπλο για μια τέτοια μάχη είναι συχνά το να φέρεις στην επιφάνεια το τοτεμικό σύμβολό σου και να το εξαπολύσεις κυριολεκτικά εναντίον του αντιπάλου -όχι πλέον ως ένα αθώο μεταφορικό σύμβολο του βαθύτερου εαυτού σου, αλλά με την αληθινή μορφή του και σε όλη τη φυσική αγριότητά του.”Γιώργος Μπαλάνος