Κατευόδωσις στρατού

Με τον τίτλο “Κατευόδωσις στρατού” -φράση που απαντάται στις βυζαντινές πηγές- εννοείται το σύνολο των ενεργειών που αποσκοπούσαν στην ενίσχυση του ηθικού του στρατεύματος, απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διεξαγωγή και έκβαση ενός πολέμου. Στη βυζαντινή εποχή, όταν οι πόλεμοι ήταν συχνοί και μακροχρόνιοι, η ψυχολογική προπαρασκευή των στρατιωτών αποτελούσε βασικό μέλημα της πολιτείας, που φρόντιζε με τη συνεχή και εντατική σχετική προπαγάνδα να τους εμφυσήσει θάρρος και την πεποίθηση ότι αγωνίζονται για υψηλά ιδανικά και δίκαιο σκοπό, και επομένως ότι θα έχουν την προστασία και την εύνοια του Θεού. Οι εκδηλώσεις και τελετές -είτε θρησκευτικές είτε όχι- έχουν έντονο το θρησκευτικό στοιχείο, ενώ επί πλέον “επιστρατεύεται” και η τέχνη.