Καπιταλισμός και σχιζοφρένεια: Ο Αντι-Οιδίπους

Στον απόηχο του γαλλικού Μάη του ’68 οι Ντελέζ και Γκουατταρί δημοσιεύουν τούτο το καταιγιστικό, ανελέητο και μνημειώδες “κατηγορώ” εναντίον της ψυχανάλυσης, εναντίον της κομβικής της έννοιας, που είναι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα.Υποστηρίζουν ότι το ψυχαναλυτικό αυτό τέχνασμα παγιδεύει το υποκείμενο μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, κάνει τη σεξουαλικότητα ένα βρώμικο ανομολόγητο μυστικό και αφαιρεί κάθε επαναστατική ισχύ από το ασυνείδητο. Αυτό όμως είναι ένα εργοστάσιο επιθυμίας που οι παραγωγικές του δυνάμεις διασπούν το οικογενειακό τρίγωνο και επενδύουν ολόκληρο το ιστορικό κοινωνικό πεδίο, παραληρώντας φυλές, ηπείρους, πολιτισμούς. Η επιθυμία γίνεται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα το ανορθολογικό στοιχείο κάθε ορθολογικότητας που καταστέλλεται διαρκώς διότι απειλεί να το τινάξει στον αέρα. Καθήκον της σχιζοανάλυσης θα είναι ο εντοπισμός της διάδρασης μεταξύ των λιβιδινικών επενδύσεων και της κοινωνικής καταστολής, η εκπλήρωση της διαδικασίας της επιθυμητικής παραγωγής.