Καντάδες για ένα δαίμονα

Οι άσωτοι εραστέςτων κούφιων χρόνωνπνιγμένοι στο κρασί και την αμαρτίακρυμμένοι στα μάτια των τυφλώντη μάταιη εξέγερση περιμένουν.Ηττημένοι και περήφανοιψάχνουν γιανα ξεράσουν συμβιβασμούς και συμβόλαια….Αυτός ο άνθρωποςπου περπατάει σκυφτόςστην άλλη άκρη του δρόμου,φαίνεται πως κρυώνει.Κι όμως δεν κοιτάζει ψηλά.Ξέρει.Κανείς δεν θα τραβήξει την κουρτίνα του να τον σκεπάσει.