Καληνύχτα, σενιόρα

Η Σύλβια είναι μια νέα γυναίκα που ζει στην Αθήνα του σήμερα. Τη συναντώ καλοκαίρι, την ώρα που αποχωρεί από μια σχέση έρωτα. Ακούω την καρδιά της που αυθόρμητα, ειλικρινά, σε χρόνο παρόντα, κάνει αφήγηση τον πόνο του αποχωρισμού. Θα μπορούσε να είναι μια αφήγηση μοναξιάς στο γκρι φόντο της απουσίας ενός εραστή που ακόμα δεν έγινε παρελθόν. Η ζωή όμως ρέει, πάντα παρούσα. Στο φόντο της καρδιάς ακουμπάει αθόρυβα φωτεινές, χρωματιστές πινελιές, μικρά, καθημερινά θαύματα επικοινωνίας. Ιδού ένα γλυκό παραμύθι που αφηγείται όσα μεσολάβησαν από τα περίεργα και θαυμαστά γεγονότα της γέννησης ενός ζελέ αγοριού ως το ακόμα θαυμαστότερο όνειρο της Σουζανίτσας. Κάπου εκεί ανάμεσα, δύο άνθρωποι συναντήθηκαν ως εραστές. Αργότερα η Σύλβια, μόνη της, μέτρησε την ευτυχία.