Journal Parisien

Παρατηρώντας το θαύμα των ημερών μου, φωτογραφίζω την αόρατη αντανάκλαση του σώματος στον αμείλικτο καθρέφτη του κόσμου. Ακινητοποιώντας τη στιγμή, στην ουσία, καταγράφω την ανελέητη καταστροφή που επιτελείται μέσα στον χρόνο. Δεν εξωραΐζω. Φωτογραφίζω το είναι, όπως φαίνεται. Με ενδιαφέρει η ουσία. Δεν με ενδιαφέρει ν’ αποδείξω ότι είμαι καλός φωτογράφος. Χρησιμοποιώ τη φωτογραφία για να μη λησμονήσω αυτό που μου συνέβη, για να οργανώσω, στο μέτρο του δυνατού, αυτό που θα ‘θελα να δημιουργήσω, ίσως και να για να καταλάβω καλύτερα αυτό που είμαι. Πες ότι πρόκειται για ένα “φωτογραφικό γνώθι σ’ αυτόν”. Στόχος της περιπλάνησης είναι ο εαυτός και όχι το μέσο.