Ιστορία της μεσαιωνικής φιλοσοφίας

Φιλοσοφία; Στον Μεσαίωνα; Ναι. Τόσο ο Μεσαίωνας ο χριστιανικός -πρωτίστως- όσο και ο αραβικός και ο εβραϊκός προσέλαβαν (σε βαθμό, τρόπους και οδούς που ποίκιλλαν ανά πολιτιστικό χώρο και ιστορικό χρόνο) τη φιλοσοφική σκέψη της κλασσικής, ελληνιστικής, ελληνορωμαϊκής και ύστερης Αρχαιότητας, αλλά και ο ένας τη σκέψη του άλλου. Αναμετρήθηκαν με τα παλαιότερα προβλήματα και προήγαγαν τη φιλοσοφική σκέψη, ιδίως στους κλάδους της λογικής, της γνωσιολογίας, της φιλοσοφίας της γλώσσας, της φιλοσοφίας της θρησκείας και της μεταφυσικής. Στην προαγωγή αυτή συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό η δημιουργία ενός από τους πλέον καινοτόμους θεσμούς που εμφανίστηκαν ποτέ, του μεσαιωνικού θεσμού του πανεπιστημίου. Όσο για το γεγονός ότι τη φιλοσοφική τους σκέψη οι στοχαστές του Μεσαίωνα τη συνέπλεκαν με τη θεολογική, αυτό κατά τον συγγραφέα σημαίνει ότι, σεβόμενοι το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκε η φιλοσοφία κατά τον Μεσαίωνα, οφείλουμε αφ’ ενός να διαγιγνώσκουμε με ακρίβεια τον τρόπο συνανάπτυξης αυτών των δύο πλευρών της σκέψης τους και αφ’ ετέρου να επικεντρωνόμαστε στη φιλοσοφική πλευρά και να την αποτιμούμε ως τέτοια, όπως κάνουμε με τη φιλοσοφική σκέψη κάθε άλλης ιστορικής περιόδου.