Ισχύς και ελευθερία

Ο παρών τόμος έρχεται ως θεωρητικό και εμπειρικό επιστέγασμα της μονογραφίας μας για το δυτικό και ιδίως το νεοτερικό ελευθεριακό φαινόμενο (βλ. Σπύρος Μακρής, “Φιλελευθερισμός. Φιλοσοφικές απαρχές και σύγχρονες τάσεις. Από τον Αριστοτέλη στον John Rawls”, Αθήνα: Ι. Σιδέρης & Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, 2007), επιχειρώντας να θέσει πλέον το φιλελεύθερο επιχείρημα υπό το φως της περιπτωσιολογικής μελέτης, εξετάζοντας μία σειρά από πολύ σημαντικά και ειδικά ζητήματα της φιλελεύθερης κουλτούρας, αλλά και της μεγάλης επίδρασης που άσκησε σε συναφείς και μη στοχαστικούς και εμπειρικούς χώρους, όπως, για παράδειγμα, η αξιόλογη περίπτωση του λεγόμενου δυτικού ή κατά άλλους φιλελεύθερου μαρξισμού, συμπεριλαμβανομένης και της περίπτωσης του ελληνικού φιλελευθερισμού, μέσα από έναν τριπλό μεθοδολογικό και θεματικό άξονα: πολιτική φιλοσοφία, πολιτική θεωρία και διεθνείς σχέσεις, με ιδιαίτερη έμφαση στο δίπολο ελευθερία και ισχύς, αρχίζοντας όχι τυχαία από την πλατωνική φιλοσοφία, η οποία αναφανδόν αποτελεί την καταστατική αρχή της σχέσης ελευθερίας και ισχύος όχι μόνο στη νεοτερική πολιτική σκέψη αλλά και στην παγκόσμια φιλοσοφία περί πολιτικής εξουσίας, οργανωμένης θεσμικά, ιδεολογικά, αισθητικά και συμβολικά σε κρατικό και διεθνές επίπεδο. Η έννοια της ισχύος προσδίδει έτσι ένα καθαρά ρεαλιστικό και υπ’ αυτήν την έννοια πραγματιστικό και εφαρμοσμένο θα λέγαμε χαρακτήρα στη φιλοσοφική και θεωρητική διάσταση της ελευθερίας, εγείροντας μία σειρά από πολύ σοβαρά και ενίοτε κρίσιμα ηθικά, πολιτικά, ιδεολογικά και διεθνολογικά ζητήματα, μέρος των οποίων διερευνούμε εδώ μέσα από μία σειρά case studies.