Ιαπωνικό μωσαϊκό

Ο Λευκάδιος Χερν, ο οικουμενικός άνθρωπος με το ανοιχτό μυαλό, θεωρείται ο πρεσβευτής της Ιαπωνίας στη Δύση και ερμήνευσε την Ιαπωνία στους Δυτικούς, αλλά και στους Ιάπωνες.Το έτος έκδοσης του έργου “Ιαπωνικό Μωσαϊκο” συμπίπτει με την επέτειο των 110 χρόνων από τον θάνατο του Λευκάδιου Χερν, με τη χρονιά που επιστρέφει στην γενέτειρα γη του, τη Λευκάδα, και με την 150η επέτειο της ένωσης των νησιών του Ιονίου με την Ελλάδα.Όπως αναφέρει ο δισέγγονος του Χερν, Μπον Κοϊζούμι στον πρόλογο του βιβλίου, “το “Ιαπωνικό Μωσαϊκό” όπως και το “Κοττό”, έργα διακριτικά και εκλεπτυσμένα, περιλαμβάνουν αφηγήσεις παραδοσιακών ιστοριών, περιγραφές, δοκίμια και στοχασμούς πάνω στο πνεύμα των απλών ανθρώπων”. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ “ΙΑΠΩΝΙΚΟ ΜΩΣΑΪΚΟ”Το βιβλίο ξεκινάει με τον πολύ τιμητικό Πρόλογο του δισέγγονου του Λευκάδιου Χερν, του Μπον Κοϊζούμι, συνεχίζει με την Εισαγωγή του George C. Poulos, εκ μέρους του Ταμείου Παγκόσμιας Κυθηραϊκής Κληρονομιάς, με το σημείωμα του Τάκη Ευσταθίου, εμπνευστή του “The Open Mind of Lafcadio Hearn” και με λίγα δικά μου εισαγωγικά λόγια.Όπως αναφέρει ο δισέγγονος του Χερν, Μπον Κοϊζούμι στον πρόλογο του βιβλίου, “το Κοττό όπως και το Ιαπωνικό Μωσαϊκό, έργα διακριτικά και εκλεπτυσμένα, περιλαμβάνουν αφηγήσεις παραδοσιακών ιστοριών, περιγραφές, δοκίμια και στοχασμούς πάνω στο πνεύμα των απλών ανθρώπων”.Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει παράξενες και απόκοσμες ιστορίες που ο Λευκάδιος Χερν άντλησε από παμπάλαιους ιαπωνικούς μύθους. Tο δεύτερο μέρος είναι αφιερωμένο στη λαϊκή παράδοση. Κατά τη συνήθειά του ο συγγραφέας μιλάει για έντομα. Εδώ για τις λιμπελούλες, αναφέροντας μύθους, χαϊκού και παιχνίδια των παιδιών με τις λιμπελούλες. Πολύ ενδιαφέρον είναι το τμήμα με τα τραγούδια των παιδιών της Ιαπωνίας, όπου ο Χερν καταγράφει και διασώζει την άγραφη λογοτεχνία, νανουρίσματα, καθώς και τραγούδια που έλεγαν τα παιδιά στα παιχνίδια τους, σε γιορτινές μέρες και σε άλλες περιστάσεις.Στο τρίτο μέρος ο συγγραφέας μεταφέρει ιστορίες που έζησε ο ίδιος ή που γνώρισε από τις αυθεντικές αφηγήσεις ανθρώπων που τις έζησαν.Τέτη Σώλου