Η Ζαμπίμπα και ο βασιλιάς

Ο Σαντάμ Χουσεΐν μυθιστοριογράφος; Αυτό κι αν είναι έκπληξη. Μια ιστορία αγάπης η οποία συνοδεύεται από ποιητικούς και φιλοσοφικούς στοχασμούς για τη θέση του άντρα και της γυναίκας, για την εργασία, για την άσκηση εξουσίας, για τη σημασία της ιστορίας.Η Ζαμπίμπα, μια νεαρή κοπέλα ταπεινής καταγωγής, προσκαλείται στο παλάτι από το βασιλιά. Σιγά σιγά αναπτύσσεται μεταξύ τους μια σχέση αγάπης, τόσο δυνατή, που καταφέρνει το ακατόρθωτο: ο βασιλιάς ευαισθητοποιείται και μεταξύ τους αρχίζει ένας διάλογος όλο και πιο προσωπικός και απελευθερωμένος. Κάθε νύχτα, όπως έκανε και η Σεχραζάντ στις Χίλιες και Μία Νύχτες, η Ζαμπίμπα κρατά τη γοητεία και την ερωτική σαγήνη ζωντανές. Δε σταματά όμως μόνο σε αυτό…-Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη: «Ο βασιλιάς», «Η Ζαμπίμπα» και «Ο λαός». Γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι το σμίξιμο μιας απλής κοπέλας και του καλού βασιλιά είναι ένας σαφής υπαινιγμός για το ρόλο του ίδιου του λαού, μοναδικού αληθινού ηγέτη. Η Ζαμπίμπα δηλώνει ότι εκπροσωπεί τη συνείδηση του λαού, μέσω αυτής θα μάθει ο ηγεμόνας τι δέχεται και τι απορρίπτει ο λαός. Και ο βασιλιάς διαβεβαιώνει ότι είναι πρόθυμος να ενωθεί με το λαό…Εκτός από την εξομολόγηση του μοναχικού και δυστυχισμένου βασιλιά, εκτός από την παραδοχή των εγκληματικών παθών που προκαλεί η άσκηση εξουσίας, η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά αυτού του μυθιστορήματος είναι σίγουρα η υπόσχεση της ανατολής της δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας που θα ανατείλει χάρη στις γυναίκες.