Η θάλασσα της Θήβας

ΟΔΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥΠήγα στο δρόμοΤίποτα δεν θυμάμαιΟύτε τη διεύθυνσηΟλυμπίου και κάτιΜ’ απόσωσε μια σκηνή στη γωνία.Μια γωνία στριφτάρι που μ’ έφτυσε στα μάτιαΈνα μέτρο όλο κι όλο το πεζοδρόμιοστρωμμένο με άσπρες πλάκεςΗ κλειστή γωνία σε ρούφηξε στο λεπτόΔυο κουβέντες είπαμε μόνο κει πάνωΚατέβηκα στο δρόμο βιαστικάμ’ έσφιξετραβούσε άγριαμπατάρισαΣε πήρε η γωνίαγλίτωσες.Χρόνια τώρα το ναυάγιο.