Η θάλασσα της σιωπής

Η ψυχή μας είναι ο ήλιος_x000D_
που διώχνει τη θλίψη από τα ρόδα που μάρανε_x000D_
το σκληρό βλέμμα του χειμώνα._x000D_
Το παιδί που τρέχει στα χωράφια της ελευθερίας_x000D_
κάτω από τα γεμάτα αγάπη μάτια του Θεού._x000D_
Η ψυχή μας είναι το βάλσαμο_x000D_
στους πόνους που άφησε πίσω του ο χρόνoς._x000D_
Στο διάβα του η φωνή της ενώνεται_x000D_
μ’ άλλες φωνές αδούλωτων ψυχών_x000D_
που δεν λύγισαν στις αντάρες των καιρών_x000D_
χαράζοντας μονοπάτια_x000D_
για να περάσει αλώβητο το φως._x000D_
Στους κόρφους της ψυχής μας_x000D_
ζεσταίνεται η ελπίδα_x000D_
πως οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν ξανά την αγάπη_x000D_
για να συνεχίσουν να λέγονται άνθρωποι.