Η σοφία της αγνωσίας

Μόνο αυτός ως “φως οίκον απρόσιτον”, το οποίο όλα τα πράγματα ζητούν, μπορεί να ανοίξει στους “κρούοντας” και να δώσει στους “αιτούντας”. Κανένα από τα δημιουργήματα δεν έχει τη δύναμη να ανεχθεί σ’ αυτόν που κρούει και να δείξει τι είναι, διότι χωρίς Αυτόν που είναι εν πάσιν αυτά δεν είναι τίποτα. Αλλά όλα τα πράγματα αποκρίνονται σ’ αυτόν που εν σοφή αγνωσία ζητεί να μάθει τι είναι αυτά ή πως και προς τι υπάρχουν: “Εμείς από μόνα μας δεν είμαστε τίποτα ούτε από μόνα μας μπορούμε να σου δώσουμε κάποιαν απάντηση, διότι δεν έχουμε γνώση του εαυτού μας, αλλά μόνο αυτός (ο Θεός) διαμέσου του νοεί αυτού είμαστε ό,τι αυτός για μας θέλει, διατάζει και γνωρίζει. Όλα είμαστε άλλα. Αυτός είναι εκείνος που μιλεί μέσα μας. Μόνο πλάστης μας γνωρίζει τι είμαστε, πως είμαστε και για ποιο σκοπό. Αν επιθυμείς να μάθεις κάτι για τους εαυτούς μας, αυτό μην το αναζητείς σ’ εμάς αλλά στον λόγο και στην αιτία μας. Εκεί θα ανακαλύψεις τα πάντα, ενώ αναζητείς τον Ένα. Και μόνο σ’ Εκείνον μπορείς να ανακαλύψεις τον εαυτό σου.” Nicolaus Cusanus, “Η σοφία της αγνωσίας”, II,13,179-180.