Η πτώχευση της ενδοχώρας

[…] Το μικρό αυτό πόνημα δεν φιλοδοξεί ασφαλώς να συμπληρώσει ιδιαίτερα φιλοσοφικά και θεολογικά κενά πάνω στο θέμα του κακού, ούτε να εξαντλήσει τη μέχρι τούδε έρευνα και την πρόοδο της επιστήμης. Επιθυμούμε μόνο, εκθέτοντας αντιπροσωπευτικά ορισμένα έργα η αποσπάσματα έργων των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, να συμβάλλουμε στον αγώνα του καθενός μας, για την αναγέννηση και την εν Χριστώ αύξησή μας, καθώς και στον πλουτισμό της, ενδεχομένως, πενομένης “ενδοχώρας” μας. Κι αυτό γιατί η εμπειρία της Εκκλησίας μας διδάσκει ότι η κατάργηση της έσω πενίας συντελείται με τη Χάρη και το λόγο του Θεού-Λόγου. Εκείνου που, δια της ενσάρκου επιδημίας Του, δια του Σταυρού και της Αναστάσεως, νίκησε “εις τέλος” τις δυνάμεις του σκότους και της φθοράς και φώτισε τον κόσμο με “τον φωτισμό της γνώσεως της δόξης του Θεού”, χαρίζοντάς του τον άφθαρτο πλουτισμό της Χάρης του Πνεύματός Του και τη δωρεά της πληρότητας “των τέκνων Του”. […](από το προλογικό σημείωμα του βιβλίου)