Η ομηρική Αιθιοπία και η Λέσβος

Αιθίοπες εν τη Ομηρική εποχή εσήμαινε τι όλως διάφορον του υπονοουμένου σήμερον διά της ονομασίας ταύτης. Ο Αιθίοψ του Ομήρου είναι νησιώτης ευγενής, αριστοκράτης, κοσμογυρισμένος, εκπολιτιστής, κοσμοπολίτης, ως λέγομεν σήμερον, ποιητής, αλλά και έμπορος, πεπροικισμένος δι’ όλων των προτερημάτων, αλλά και ελαττωμάτων της φυλής του, της Ελληνικής φυλής. Τοιούτος, οίος υπήρξεν εν τη προϊστορική, τη ιστορική, τη Ελληνική, οποίος είναι και εν τη Ρωμαϊκή, τη Βυζαντινή και τη σημερινή εποχή. Αιθίοψ, εκ του ρήματος Αίθω και ωψ, κυρίως και κατ’ εξοχήν λέγεται ο έχων χρώμα ερυθρωπόν, το χρώμα της Γης, και ο “ηλιοκαμένος”, ο άνθρωπος ο διηνεκώς εκτεθειμένος εις την θάλασσαν και τας καυστικάς ακτίνας του ηλίου.