Η μνήμη επιστρέφει με λαστιχένια πέδιλα

«Μια σελίδα πριν το κάπνισμα είναι απαραίτητη, για να μπορέσω να βρω την ισορροπία μου με τη μέρα. Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη μια νύχτα ολόκληρη. Ξυπνούμε κάθε πρωί απορημένοι, φορτωμένοι με όνειρα δυσεξήγητα. Όλα ήταν άσχημα. Όλα στη συμβολική των ονείρων δεν προμηνούσαν τίποτα καλό. Ώσπου να φύγω, δυστυχώς, έτσι θα πάει.»Ωστόσο η ισορροπία με τις λέξεις σημαίνει για μένα ισορροπία με τον κόσμο. Αν δεν αποκαταστήσω πρώτα τη σχέση μου μαζί τους, καμιά ισορροπία με τους ανθρώπους δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Αυτό είναι η συγγραφική μου αναπηρία. Ο λόγος, βοηθητικό στοιχείο της ζωής, γίνεται πρωτογενής και πρωταρχικός παράγοντας. Οπότε, δεν συννεφιάζει».