Η κόρη μου. Προσευχή για την κόρη μου

Τί φέρνει ο ερχομός ενός παιδιού στον κόσμο; Πώς το μεγάλωμά του αλλάζει τη ματιά μας στα πράγματα; Πώς εμπρός στις συνεχείς του μεταμορφώσεις αλλάζουμε εντέλει οι ίδιοι; Η “Κόρη μου” του Κώστα Κουτσουρέλη είναι το χρονικό αυτής της αλλαγής, το ποιητικό ημερολόγιο μιας χρονιάς, από τον ερχομό της νέας ζωής ως τα πρώτα της βήματα._x000D_
_x000D_
_x000D_
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑ ΗΜΕΡΩΝ_x000D_
_x000D_
Βρέχει. Κι εκείνη ακούει τη βροχή. Αλήθεια_x000D_
την ακούει; Τα μάτια της ανοίγουν διάπλατα_x000D_
στ’ άκουσμα της βροντής. Αγέρωχη_x000D_
ατενίζει τη στιγμή. Εγώ_x000D_
που ήρθα απ’ το βαθύ νερό, μοιάζει να λέει,_x000D_
δεν σας φοβάμαι εσάς, χορεύτριες σταγόνες._x000D_
Εγώ που βγήκα απ’ τον βαθύ λυγμό,_x000D_
τι από σας να φοβηθώ, ρηχά_x000D_
ουράνια δάκρυα;_x000D_
_x000D_
13.11.2017_x000D_
_x000D_
_x000D_
Μεταφρασμένη από τον Κώστα Κουτσουρέλη, η “Προσευχή για την κόρη μου” του William B. Yeats, ποίημα γραμμένο κι αυτό για τον ερχομό ενός παιδιού και κορυφαία στιγμή του δημιουργό του, είναι ένας αναστοχασμός επάνω στις αντίδρομες έννοιες του κάλλους και της καλοσύνης, της επηρμένης διάνοιας και της οικείας γαλήνης._x000D_
_x000D_
Και πάλι η θύελλα λυσσά, ενώ μισοκρυμμένη_x000D_
η κόρη μου στην κούνια της κοιμάται_x000D_
προφυλαγμένη. Στον άνεμο φραγμός,_x000D_
που τον γεννά ο Ατλαντικός και θημωνιές_x000D_
και στέγες ξεριζώνει, άλλος δεν είναι εδώ_x000D_
παρά κάτι κορμοί κι ένας λόφος γυμνός·_x000D_
κι εγώ όλο πάω κι έρχομαι κι ώρα προσεύχομαι_x000D_
γιατί στον νου μου μέσα ένας ίσκιος ζει._x000D_
[…]