Η κοινωνική οργάνωση της εξορίας

Στηριγμένο σ’ ένα εξαιρετικά σημαντικό φωτογραφικό αρχείο από την Ανάφη, το βιβλίο αυτό ασχολείται με τη ζωή των κομμουνιστών, των συνδικαλιστών και άλλων προσώπων που εξορίστηκαν εκεί από τη δικτατορία του Μεταξά, με την αιτιολογία ότι συνιστούν “δημόσιο κίνδυνο”. Αντλώντας από δημοσιευμένα και αδημοσίευτα απομνημονεύματα και από προσωπικές αφηγήσεις πρώην εξόριστων, η Μάργκαρετ Κέννα δίνει μια ολοζώντανη εικόνα αυτής της ετερόκλητης συνάθροισης ανθρώπων που βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα δυσβάσταχτο κοινό πεπρωμένο. Ως άτομα και ως “ομάδα συμβίωσης” χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν πρακτικά προβλήματα όπως η στέγαση και η τροφή, οργανωτικά όπως οι βάρδιες των ομάδων εργασίας και γενικότερα ζητήματα όπως ο χειρισμός των εσωτερικών διαφωνιών, η ανία και η ψυχαγωγία, οι σχέσεις με τους ντόπιους και, φυσικά, το σεξ. Στη διάρκεια της Κατοχής υπέστησαν στερήσεις και πείνα, μέχρι την τελική διάλυση της κοινότητάς τους.Πρόκειται για ένα πυκνό κομμάτι κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας κι ένα πολυδιάστατο ανθρώπινο δράμα, δοσμένα μέσα από μια λαμπρή σύνθεση λόγου και εικόνας.