Η κατά το Πάγγαιον χώρα: Λιψία 1894. Τα τραγούδια της πατρίδος μου: Αθήνα 1901

[…] Τα βιβλία του Γούσιου δεν αποτελούν μια συνηθισμένη συλλογή λαογραφικού υλικού ούτε μία απλή πατριδογραφία. Πολύ περισσότερο, δεν ανήκουν σε ένα ξεπερασμένο είδος γραφής. Η χρονική περίοδος κατά την οποία εκδίδει τα έργα του σε συνδυασμό με τη θεματική τους, το περιεχόμενο και τον τρόπο παρουσίασής τους τα εντάσσουν αφενός σε μια εξαιρετικά αξιόλογη πολιτιστική προσπάθεια που κατέβαλαν τον 19ο αιώνα λόγιοι των αλύτρωτων ακόμη περιοχών για εθνική και πνευματική αναγέννηση στον τόπο τους, και, αφετέρου, σε ένα είδος “λαογραφικής γραφής” ανάλογο με αυτό που έχει καθιερώσει η σύγχρονη ανθρωπολογική έρευνα. […](απόσπασμα από την εισαγωγή της Χρυσούλας Χατζητάκη – Καψωμένου)Η επανέκδοση των βιβλίων από τον εγγονό τού συγγραφέα στο οικογενειακό τυπογραφείο προσφέρει τη δυνατότητα στον σύγχρονο αναγνώστη να γνωρίσει δύο παλιά και δυσεύρετα βιβλία με εξαιρετικά ενδιαφέρον περιεχόμενο. Τα μοναδικά, ίσως, σωζόμενα αντίτυπα βρίσκονται σήμερα στη βιβλιοθήκη του Σπουδαστηρίου Λαογραφίας του Α.Π.Θ.· αρχικά ανήκαν στη βιβλιοθήκη του μεγάλου λαογράφου Νικολάου Πολίτη.