Η φιλοσοφία και ο καθρέφτης της φύσης

“… Ελπίζω πως αυτά που είπα έχουν καταστήσει σαφές γιατί διάλεξα για τίτλο το “Η φιλοσοφία και ο καθρέφτης της φύσης”. Εικόνες μάλλον παρά προτάσεις, μεταφορές, παρά αποφάνσεις, καθορίζουν τις περισσότερες φιλοσοφικές μας πεποιθήσεις. Η εικόνα που κρατάει αιχμάλωτη την παραδοσιακή φιλοσοφία είναι αυτή του νου ως μεγάλου καθρέφτη, ο οποίος περιέχει διάφορες αναπαραστάσεις -άλλες ακριβείς, άλλες όχι- και είναι δυνατόν να μελετηθεί με καθαρές, μη εμπειρικές, μεθόδους. Χωρίς αυτή την έννοια του νου ως καθρέφτη, η έννοια της γνώσης ως αναπαραστατικής ακρίβειας δεν θα επιβαλλόταν αφ’ εαυτής. Χωρίς αυτή την τελευταία δεν θα είχε νόημα η κοινή στον Καρτέσιο και τον Καντ στρατηγική -το να αποκτούμε ακριβέστερες αναπαραστάσεις ελέγχοντας, επιδιορθώνοντας και γυαλίζοντας τον καθρέφτη…””Τούτο το βιβλίο, όπως και τα γραπτά των φιλοσόφων που θαυμάζω περισσότερο, είναι μάλλον θεραπευτικό παρά εποικοδομητικό. Η θεραπεία που προσφέρω, ωστόσο, είναι παρασιτική επί των εποικοδομητικών προσπαθειών των ίδιων των αναλυτικών φιλοσόφων, το πλαίσιο αναφοράς των οποίων προσπαθώ να αμφισβητήσω. Έτσι, τις περισσότερες από τις κριτικές της παράδοσης που παρέχω, τις έχω δανειστεί από συστηματικούς φιλοσόφους όπως οι Σέλαρς, Κουάιν, Νταίηβιντσον, Ράυλ, Μάλκολμ, Κουν και Πάτναμ…”