Η εβραϊκή παρουσία στην “αλίμενον [ταύτην] γωνίαν της Θράκης”, Ντεντέ-Αγάτς – Αλεξανδρούπολη (1870-1965)

Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκε η εβραϊκή παρουσία στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Μέρος του εβραϊκού πληθυσμού βρέθηκε, εγκαταστάθηκε, έζησε στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, συνέδεσε την τύχη του με την πορεία της συγκεκριμένης πόλης, ενσωματώθηκε και δραστηριοποιήθηκε μέσα σε αυτήν, έγινε αποδέκτης όλων των οικονομικοπολιτικών εξελίξεων της, βίωσε την ιστορία της, τα δε μέλη της εβραϊκής κοινότητας έγιναν “πολίτες” της κι απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά έγιναν κι αποδέκτες τωνπαγκόσμιων εξελίξεων. Τα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η τελική λύση του “Γερμανικού Φυλετικού Φασισμού” είχαν αντίκτυπο στην ιστορική τους πορεία μέσα στη μικρή πόλη του Θρακικού Πελάγους, επιβεβαιώνοντας τη σχέση του μέρους, της πόλης,με το όλον, το διεθνές επίπεδο. Αυτός ο κύκλος ζωής της εβραϊκής κοινότητας με την παρουσία καιεξαφάνισή της στην τοπική κοινωνία της Αλεξανδρούπολης, γεννά διάφορους προβληματισμούς και σκέψεις ως προς τον τρόπο προσδιορισμού εκείνου που έχει εξαναγκασθεί αρκετές φορές μέσα στην ανθρώπινη ιστορία να μετακινηθεί, να αναζητήσει την τύχη του και την επιβίωσή του σε κάποιο άλλο μέρος, και να προσαρμοσθεί στις ιδιαιτερότητές του τόπου που έχει γίνει η νέα πατρίδα του πολλές φορές στο ρου της ιστορίας. Πρόσφυγες, μετανάστες ή τελικά εκφραστές και ενσαρκωτές της έννοιας του πολίτη, που έχει θέση, υποχρεώσεις και δικαιώματα σε όλη την επικράτεια της γης, ώστε τελικά να καθίσταται”υπερεθνικός Πολίτης”; Τελικά, η τοπική ιστορία της πόλης, η εθνική και η παγκόσμια ιστορία έχει να δείξει ότι οι μετακινήσεις, διασταυρώσεις, ωσμώσεις, δημιουργούν την Ιστορία ενός τόπου μέσα από μια “πολλαπλότητα χρονική”, κατά τρόπο που ο χρόνος ξεπερνά τη γραμμική πορεία, αποκτά μια άλλη αξία με ρήξεις κι α-συνέχειες, α-χρονίες.